Door Erik Groels

september - 2017

Soms ben je gehaast en irriteer je je aan trage weggebruikers die langzaam rijden of twijfelend wel (of niet) willen afslaan. Vroeger kon ik nog wel eens vloeken, maar ik stel me altijd mijn vader of moeder voor die eveneens eens twijfelen of wat trager zijn. Gezien hun leeftijd van boven de 80 jaar is dat niet zo gek. Alles om je heen gaat sneller en de jonge generaties kunnen dat goed handelen, maar voor de oudere generatie gaat het soms gewoon te snel en dan dienen de anderen daar rekening mee te houden. En normaal gesproken gebeurt dat ook voldoende.

Het valt me op dat er de laatste tijd een ommekeer is in coulance. In het verleden werd er alleen maar gemopperd als er over een politie-optreden werd geschreven of als er helikopters ’s avonds of ’s nachts moeten vliegen, maar het mopperen slaat gelukkig om. Het lijkt wel alsof men beter inziet wat de functie van de politie is of wat de functie van de luchtmacht is. Bijvoorbeeld bij het optreden van Guus Meeuwis in het PSV-stadion viel het de politie op dat er ’s nachts op straat alleen maar complimenten werden gegeven betreft de wijze van optreden door de politie tijdens een dreigende situatie. De politiemannen en –vrouwen vielen om van verbazing. Ze waren anders gewend.  

Betreft het nachtvliegen van de helikopters idem dito. Voorheen veel negativiteit over het helikoptergeluid, terwijl je nu op het nieuwsbericht alleen maar reacties van begrip leest. Een ommekeer die zich hopelijk alleen maar doortrekt. Want wat is er prettiger als iemand rekening met  jou houdt? Minder frustratie en irritatie! En wat is er prettiger als jij rekening met een ander houdt? Méér ruimte en begrip voor mijn bejaarde moedertje om even rustig haar auto achteruit in te parkeren…